Gisteren was deel 1 van dit artikel, vandaag deel 2.
Een lange, intense campagne Dit jaar voerden Trump en Harris een intensieve campagne om kiezers te overtuigen. Trump richtte zich vooral op de economische problemen, zoals inflatie en de hoge kosten van levensonderhoud, die onder de regering-Biden waren toegenomen. Hij beloofde deze problemen op te lossen als hij president werd. Zijn aanvallen op Harris waren persoonlijk en maakten zijn uitgesproken standpunten over ras en gender duidelijk.
Harris koos er juist voor om Trump niet persoonlijk aan te vallen, behalve op de laatste dag van de campagne, toen ze hem een “fascist” noemde. Ze richtte zich op het helpen van de middenklasse en het herstellen van abortusrechten, die door het Hooggerechtshof waren afgeschaft. Toch haalde ze hiermee niet genoeg kiezers over de streep. Bovendien werd ze vaak bekritiseerd vanwege haar gender, wat liet zien dat Amerika misschien nog niet klaar is voor een vrouwelijke president.
Een verdeeld Amerika: Trump vs. Harris De verkiezingsresultaten laten zien hoe verdeeld Amerika is. Witte mannen en vrouwen stemden vooral op Trump, net als veel Latino mannen, ondanks Trumps harde immigratiestandpunten die hen kunnen raken. Afro-Amerikaanse mannen en vrouwen kozen voornamelijk voor Harris, maar dat was niet genoeg voor haar overwinning.
De vraag blijft hoe iemand met Trumps omstreden reputatie toch het presidentschap kon winnen. Zijn focus op economische problemen, zoals inflatie en de kosten van levensonderhoud, sprak veel kiezers aan. Daarnaast wist hij veel mensen uit de lagere en middenklasse te bereiken met zijn simpele, directe taal.
Harris en de uitdaging van haar imago Harris had moeite om zich los te maken van haar rol als vice-president onder Biden. Veel kiezers wilden dat ze een sterker eigen profiel zou neerzetten. Toen ze in juli Biden verving als presidentskandidaat, was dat volgens sommigen te laat. Sommige mensen denken dat Biden eerder had moeten aftreden, zodat Harris meer tijd had om zich goed te profileren.
Vrouwelijk leiderschap in de Amerikaanse politiek De vraag of Amerika klaar is voor een vrouwelijke president speelt al langer. Harris, net als Hillary Clinton in 2016, moest omgaan met vooroordelen en werd vaak “agressief” of “boos” genoemd, iets dat vrouwelijke leiders vaak horen. In andere landen zijn vrouwen vaker premier, maar in Amerika kan het directe verkiezingssysteem en het idee van de president als sterke wereldleider het moeilijker maken voor vrouwen om dit hoogste ambt te bereiken. De Verenigde Staten is een invloedrijk land met veel militaire en economische macht, en mensen zien deze rol soms als typisch mannelijk.
