De CO2-uitstoot per persoon in Nederland is flink gedaald, zelfs nu het land rijker is geworden en er meer mensen wonen. De uitstoot per inwoner is terug op het niveau van eind 1950, begin 1960. Dit klinkt als goed nieuws voor het klimaat, maar niet iedereen is het daarmee eens. Milieuorganisaties zeggen dat we nog steeds meerdere aardes nodig zouden hebben als iedereen op de wereld zou leven zoals in Nederland. Anderen vinden juist dat dit laat zien dat economische groei en verduurzaming samen kunnen gaan.
Robert Koelemeijer van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) zegt dat het succes gemengd is. De uitstoot per persoon is wel gedaald, maar de grootste uitdaging komt nog. Volgens het Klimaatakkoord van Parijs moet de uitstoot in 2050 naar nul. Hij wijst er ook op dat de Nederlandse bevolking sinds 1960 is gegroeid van 11 naar 18 miljoen mensen, wat het nog moeilijker maakt.
Er zijn positieve ontwikkelingen, vooral in de elektriciteitssector. Ongeveer de helft van onze stroom komt nu uit duurzame bronnen, zoals wind en zon. Ook in huizen zijn grote stappen gezet, zoals beter isoleren en het gebruik van warmtepompen. De transportsector verandert ook, met zuinigere motoren en steeds meer elektrische auto’s.
Toch zeggen Koelemeijer en zijn collega Mark van Oorschot dat er nog een lange weg te gaan is. Volgens van Oorschot moet je niet alleen naar de CO2-uitstoot kijken, maar ook naar hoeveel land in andere landen nodig is om onze producten te maken. “Denk bijvoorbeeld aan de vleesproductie. Nederland kan niet genoeg veevoer zelf maken,” legt hij uit.
“En kijk ook naar de kledingindustrie, onder welke omstandigheden onze kleding in het buitenland wordt gemaakt,” voegt Van Oorschot toe.
Dat de uitstoot per persoon in Nederland flink is gedaald, is goed nieuws, zegt Van Oorschot. “Er worden mooie stappen gezet.” Maar volgens hem is dit niet het hele verhaal. “De uitstoot daalt binnen Nederland, maar wereldwijd is dat nog niet zo.”
