Afgelopen zaterdag was het de 270ste verjaardag van Henri Daniël Guyot (1753–1828), de oprichter van de eerste dovenschool in Nederland, gevestigd in Groningen. Maar hoe kwam hij daar?
Henri Daniël Guyot werd geboren op 25 november 1753 in Trois Fontaines, een klein plaatsje ten noordoosten van Luik, België. Hij studeerde aan de hogeschool van Franeker in Friesland om predikant te worden. In 1781 verhuisde hij naar Groningen om te werken voor de Waalse Gemeente.
In november 1784 bezocht Guyot Parijs tijdens zijn vakantie. Daar ontmoette hij Charles Michel de l’Épée, een pionier in dovenonderwijs en oprichter van de beroemde Parijse school voor doven, de eerste in zijn soort. Guyot leerde gedurende 10 maanden veel over gebarentaal en het Franse handalfabet.
Terug in Groningen begon Guyot in mei 1785 met het onderwijzen van twee leerlingen. Hij leerde hun onder andere het woord ‘brood’ te spellen. Dit leidde waarschijnlijk tot het ontstaan van Guyots naamgebaar, waarbij de hand een schuine, snijdende beweging over de borst maakt – een verwijzing naar de manier waarop men vroeger brood tegen de borst sneed.
Op 14 april 1790 richtte Guyot het ‘Instituut voor Onderwijzing van Doven en Stommen’ op in een ruimte van de Broerkerk te Groningen. Dit markeerde de start van de eerste school voor speciaal onderwijs in Nederland.
Een jaar later kampte het instituut al met ruimtegebrek. Het kocht toen een aantal panden aan de Beplante Ossenmarkt, vanaf 1890 bekend als het Guyotplein. Na interne verbouwingen kon de school met internaat een jaar later worden geopend.
Na Guyots dood namen zijn zonen, Charles en Rembt Tobie Guyot, de leiding over het instituut, dat toen 148 leerlingen telde.
Bron van artikel: het boek ‘Bevrijd Gebaar’ van Henk Betten.
