Gisteravond op woensdag 7 augustus was er een solidariteitsmars in Amsterdam Zuid-Oost voor de 11-jarige Mikael en zijn moeder, Gohar.
Zij worden Nederland uitgezet, en moeten terug naar Armenië, waar Gohar vandaan komt. Mikael is zelf in Nederland geboren.
Mikael’s moeder was in 2010 naar Nederland gegaan, maar haar asielaanvraag werd afgewezen. Toch bleef ze. Mikael werd in 2012 in Amsterdam geboren en had dus ook geen verblijfsvergunning. Hij heeft zijn hele leven in Nederland gewoond en is nog nooit in Armenië geweest.
Om in Nederland te blijven, vroeg hij een verblijfsvergunning aan via het kinderpardon. Dit pardon geeft kinderen van asielzoekers, die langer dan vijf jaar in Nederland wonen en eigenlijk weg moeten, een kans om te blijven. Maar als ouders er zelf voor zorgen dat het kind lang in Nederland blijft, kan er geen verblijfsvergunning worden gegeven. Volgens de hoogste bestuursrechter is dat bij Mikael het geval.
De rechter zegt ook dat Mikael en zijn moeder te lang uit beeld zijn geweest van de betrokken instanties. Kinderen mogen niet langer dan drie maanden uit het zicht zijn van de Immigratiedienst. In 2015 vertrok Mikael’s moeder met hem uit het asielzoekerscentrum, zonder te laten weten waar ze naartoe gingen.
Familie hoopt nog steeds op een oplossing, ondanks de uitspraak. Ze kijken daarbij naar minister van Asiel en Migratie, Marjolein Faber (PVV).
Faber zei echter gisteren weer dat ze niets voor hen kan doen. “De hoogste rechter heeft dit bepaald en wij zien geen reden om hiervan af te wijken.” Volgens Faber is moeder Gohar verantwoordelijk. “Zij heeft hem in deze situatie gebracht. Ik snap dat het vervelend is voor hem, maar zo werkt een democratische rechtsstaat.”
Er zijn nog ongeveer 300 andere ‘gewortelde kinderen’ die al langer dan vijf jaar in Nederland zijn zonder duidelijkheid over hun status.