Philippe Geubels ontdekt de kracht van een gebarentaal

Taboe is een Vlaams TV-programma. Hierin probeert de Vlaamse komediant Philippe Geubels bevolkingsgroepen beter te begrijpen zodat hij kan zien welke grapjes hij er over mag maken. Hij gaat dan met een aantal uit een bepaalde groep een weekje op vakantie. Philippe heeft al eerder vakantie gevierd met bijvoorbeeld vluchtelingen en mensen die naasten hebben verloren door zelfmoord. In de derde aflevering van dit programma stond de dovengemeenschap centraal. Philippe Geubels dacht lang dat de Vlaamse Gebarentaal een tijdelijk hulpmiddel was, maar leerde dat het voor veel doven hun moedertaal is. Tijdens de communicatie met de dove gasten had Philippe een gebarentolk naast hem die alles vertaalde naar de Vlaamse Gebarentaal.

Cochleaire implantaten, die het gehoor deels kunnen herstellen, blijven een gevoelig onderwerp. Bart, die zowel zijn gehoor als zicht verliest, wil geen implantaat: na veertig jaar stilte zou het constante geluid hem gek maken. Vlaamse Gebarentaal is voor hem vrijheid en identiteit.

Een andere Bart verloor als kind zijn gehoor door hersenvliesontsteking. Omdat artsen in de jaren ’80 geloofden dat doven moesten leren spreken, leerde hij geen gebarentaal. Pas als volwassene voelde hij zich ‘gelijk onder gelijken’ toen hij met andere doven in gebarentaal kon communiceren. Stephanie koos wél voor een implantaat, maar gebruikt nog steeds gebaren om zonder hulpmiddelen toch onafhankelijk te blijven.

De aflevering toonde op een indrukwekkende manier de schoonheid van een gebarentaal. Wanneer Geubels sprak met Bart of Sammy, doofde het geluid uit en bleven enkel hun expressieve gebaren over.
De aflevering eindigde met een krachtig boodschap: Vlaamse Gebarentaal verdient een vaste plek op tv en in het onderwijs, niet als hulpmiddel, maar als volwaardige taal

.