In een theater in Jakarta, Indonesië, voerde de Indonesische theatergroep Fantasi Tuli (Dove Fantasie) de eerste musical in Indonesische Gebarentaal op. De musical heet Senandung Senyap, wat “liederen over stilte” betekent. De musical is een initiatief van regisseurs Hasna Mufidah en Helga Theresia om het bewustzijn over het belang van gebarentaal te vergroten.
De musical gaat over de uitdagingen van leerlingen op een middelbare school voor kinderen met een beperking. Het verhaal wordt verteld door dans en Indonesische Gebarentaal, terwijl de dialogen en liedteksten op schermen rond het podium worden getoond. De voorstelling laat problemen zien in het Indonesische speciaal onderwijs, waar dove leerlingen vaak moeten leren spreken en liplezen in plaats van Indonesische Gebarentaal of het krijgen van onderwijs in Indonesische Gebarentaal. Tegenstanders van het Indonesische orale onderwijs zeggen dat mondeling onderwijs tot uitsluiting kan leiden, terwijl gebarentaal natuurlijker aanvoelt.
De voorbereidingen voor de musical duurden drie maanden. Het team werd geïnspireerd door het Amerikaanse theatercollectief Deaf West Theatre. Het team bestaat uit meer dan 60 dove acteurs en filmmedewerkers, in de leeftijd van 16 tot 40 jaar. Regisseur Hasna, die zelf doof is, hoopt dat de musical de weg zal vrijmaken voor gelijkheid tussen doven en horenden.
Ruim 2 miljoen van de 280 miljoen inwoners van Indonesië hebben een auditieve beperking, waaronder 27.983 leerlingen op scholen voor speciaal onderwijs.
Artikel: Tine Hedin / Teckenrapport Vertaling + revisie: Jos de Winde
