De VVD, D66 en NSC vinden dat mensen die zich aan antisemitisme (Jodenhaat) schuldig maken, verplicht naar het Nationaal Holocaustmuseum of Kamp Westerbork moeten gaan. Maar werkt dat wel? En wat vinden andere herinneringsmusea daarvan?
Hoewel de “straf” al bestaat, wordt deze bijna nooit gegeven. De VVD, D66 en NSC willen onderzoek doen waarom het lastig is om die straf te geven. Maar niet alle oorlogsmusea en herinneringsplekken vinden die straf een goed plan.
Nationaal Monument Kamp Vught vindt het geen goed idee om mensen naar een museum te sturen als straf. Kamp Vught zegt dat geschiedenis niet op die manier moet worden behandeld. Het kamp wil dat er meer geld en inzet moet komen in het onderwijs aan jongeren, want op deze manier begint het bewustzijn al bij de jongeren.
De Amerikaanse Militaire Begraafplaats Margraten wil dat een bezoek aan oorlogsmusea en herinneringsplekken meer als een beloning of verrijking moet worden gezien dan als straf. Ze staan wel positief tegenover het plan van de VVD, D66 en NSC, maar zo’n bezoek moet dan wel goed begeleid worden.
Het Nationaal Holocaustmuseum ziet het plan wel zitten. Het museum zegt dat om Jodenhaat te stoppen, er op verschillende manieren actie moet worden ondernomen. Onderwijs speelt daarbij een erg belangrijke rol. Het museum werkt samen met de Nationaal Coördinator Antisemitismebestrijding aan het maken van een plan om mensen te leren over de Holocaust.
Kamp Amersfoort vindt het ook een goed plan, maar zegt dat de daders het moeten kunnen voelen als persoon. Het kamp wil mensen bewust maken van de geschiedenis. Het is beter dat ze hier leren dan alleen informatie op sociale media te krijgen, waar niet altijd de waarheid wordt verteld.
De Anne Frankstichting zegt dat ze het plan steunen. Het is hun doel om mensen die antisemitische ideeën hebben te laten begrijpen wat dit betekent en hun gedrag te veranderen. Ze vinden het wel belangrijk om zo’n bezoek goed voor te bereiden en te begeleiden.
Kamp Westerbork staat open voor gesprekken over hoe ze kunnen bijdragen aan het plan, maar zegt dat een bezoek geen strafexpeditie moet worden en dat de persoon open moet staan voor de ervaring.
