Afgelopen februari heeft DNieuws een aantal dove vrouwen geïnterviewd over hun ervaringen met geweld. Uit deze interviews bleek dat er een grote behoefte is aan hulpverlening dat specifiek gericht is op de ervaringen van die vrouwen, meer openheid over geweld en meer lotgenotencontact.
Daarom heeft Turkoois afgelopen december een korte vragenlijst verspreid in de Nederlandse dovengemeenschap over ervaringen met gendergerelateerd geweld. De resultaten van de vragenlijst worden gebruikt om samen met Europese partners subsidie aan te vragen bij de Europese Unie om een project op te zetten. Het doel is om geweld in de Nederlandse dovengemeenschap en die in andere Europese landen beter in kaart te brengen en om goede hulp te organiseren, zoals specifieke begeleiding voor doven. Turkoois wil voor dat project ook samenwerken met organisaties voor doven in Nederland. Een paar van die organisaties hebben al interesse getoond in die samenwerking.
De vragenlijst is ingevuld door 40 mensen die zichzelf doof of slechthorend noemen. De groep was heel divers, met verschillende leeftijden, genderidentiteiten en seksuele oriëntaties. Van de 40 mensen gaven 31 aan dat ze ooit geweld hebben meegemaakt, dat is dus afgerond 78 procent. De respondenten konden aangeven welke vormen van geweld ze hebben meegemaakt. Geestelijk en lichamelijk geweld kwamen het meest voor. Online geweld, zoals cyberpesten, werd het minst genoemd.
Van de 31 mensen die geweld hebben meegemaakt, zochten 22 hulp. Zij klopten meestal aan bij familie, vrienden of organisaties voor doven. Van de 9 mensen die geen hulp hebben gezocht, wil bijna iedereen dat nu alsnog doen. Ook gaven 18 van de 22 mensen die al hulp hebben gezocht aan dat ze extra ondersteuning willen.
Veel respondenten vertelden wat ze nodig hebben om verder te komen. De meeste mensen willen begeleiding van een professional. Ook lotgenotencontact, creatieve activiteiten en informatieve bijeenkomsten worden genoemd. Daarnaast is er veel vraag naar voorlichting om geweld en pesten te voorkomen.
Opvallend is dat een paar respondenten hebben aangegeven dat er op dovenscholen geen tot weinig aandacht is (geweest) voor diegenen die geweld op die scholen hadden meegemaakt. Dit zal een punt van aandacht zijn bij het Europese project.
