Leiders van de BRICS-landen – Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika – zijn op het moment bij elkaar in Zuid-Afrika. Het doel van de bijeenkomst is om een overzicht te geven van de standpunten en belangen van de belangrijkste landen.
Brazilië wil een sterk partnerschap, genaamd ‘BRICS-plus’, om te concurreren met de rijke westerse G7-landen. De Braziliaanse president vindt de G7 niet meer passend voor de huidige wereldsituatie. Hij pleit ook voor een alternatief voor het IMF en een nieuwe munt naast de dollar.
Ondanks het ontbreken van president Poetin vanwege een arrestatiebevel, wil Rusland zijn bondgenootschappen met sommige BRICS-landen benadrukken en waarschijnlijk Belarus lid maken.
India maakt zich zorgen over nauwe samenwerking met China, die de Indiase invloed in BRICS kan verminderen. Toch hoopt India op meer samenwerking tussen opkomende en ontwikkelingslanden.
China steunt BRICS-uitbreiding sterk en wil een “eerlijke wereldorde” met grotere invloed ten koste van de VS.
Zuid-Afrika, de gastheer, nodigt Afrikaanse leiders uit om de Afrikaanse belangen te behartigen. Het land streeft naar een grotere BRICS-groep en overweegt een eigen munteenheid als alternatief voor de dollar.
Ongeveer veertig landen zijn geïnteresseerd om ook bij BRICS aan te sluiten, waaronder Argentinië, Saoedi-Arabië en Thailand. Details over de toekomst volgen.
De interesse van opkomende landen in BRICS laat zien dat de westerse macht minder wordt. Het laat ook zien dat die landen naar kansen in een nieuwe wereldorde zoeken. De BRICS-landen, met een BBP groter dan G7 en eenderde van de wereldbevolking, proberen hun economische invloed om te zetten in wereldpolitiek. In Zuid-Afrika zijn verschillende landen en leiders geïnteresseerd in uitbreiding, economische samenwerking en financiën.
De BRICS-samenwerking begon in 2001, en is later echt opgericht in 2009 met Rusland als gastheer. De oprichting van de New Development Bank door BRICS in 2014 (een soort Wereldbank) is een succes. Ondanks uitdagingen en belangen blijft BRICS een middel om invloed te vergroten en ontwikkelingsdoelen te steunen.
